Er bestaat ongetwijfeld een misvatting dat plantaardig eten beperkt is, vooral rond feestelijke gelegenheden en feestdagen.
Ik geniet eigenlijk meer dan ooit van vakanties als plantaardige eter, omdat ik de mogelijkheid heb om nieuwe tradities te creëren en oude opnieuw uit te vinden. Een van mijn favoriete feestelijke activiteiten is om klassieke gerechten na te maken en ze aan mijn vrienden en familie te geven. Mijn doel is altijd om eenvoudige, publieksvriendelijke recepten te maken.Er is niets mis met het serveren van een aanvaardbare veganistische vervanger, maar waarom zou je er niet naar streven om je gasten te imponeren?
Deze St. Patrick's day heb ik twee iconische kersttraktaties gemaakt die niet alleen strijden met de originelen, maar misschien ook wel beter zijn.
Het eerste recept is een veganistisch Iers sodabrood met knapperige randen en een zachte, sponsachtige textuur in het midden. Het originele recept voor sodabrood vraagt om eieren, karnemelk en boter. We hebben de eieren gewoon weggelaten en de boter geruild voor plantenboter. Om karnemelk te maken, gebruikten we een mengsel van appelciderazijn en sojamelk. Ik gebruik liever sojamelk dan andere plantaardige melk omdat sojamelk meer vet bevat, waardoor de consistentie sterk lijkt op die van echte karnemelk. De combinatie van sojamelk en appelciderazijn voegt een subtiele smaak toe aan het brood die het originele recept gewoon niet heeft. Het is zo lekker dat zelfs je allesetervrienden het recept willen hebben.
Dit brood kan zo worden geserveerd of met plantenboter. Als je de volgende dag nog wat over hebt, is het ook heerlijk opgewarmd in de broodrooster, gegarneerd met een beetje plantenboter en wat aardbeienjam.
Het tweede recept is een recept voor zoete Ierse aardappelsnoep, een traditioneel gerecht dat wordt geserveerd als bijgerecht bij je Irish Soda Bread.
Toen ik opgroeide, wist ik altijd dat St. Patrick's Day voor de deur stond toen ik deze kleine Ierse aardappelsnoepjes in hun witte dozen naast de kassa in elke winkel in mijn buurt zou zien. Van snoepwinkels en supermarkten tot delicatessenwinkels en wawa's in familiebezit, je ziet deze kleine jongens overal.
Pas toen ik naar New York City verhuisde, ontdekte ik dat deze (zeer) zoete lekkernijen een regionale delicatesse waren. Ze zijn afkomstig uit Philadelphia, dus het is geen verrassing dat het originele recept roomkaas vereist. Maar ik heb een paar plantaardige aanpassingen gemaakt en ze passen zeker bij de rekening. Ik stopte er een in mijn mond en kon bijna horen hoe mijn grootmoeder me eraan herinnerde de kaneel niet aan mijn broek af te vegen.