In computer hardware en software, beschikbaarheid verwijst naar de algemene "uptime" van het systeem (of specifieke kenmerken van het systeem). Een pc kan bijvoorbeeld als "beschikbaar" worden beschouwd voor gebruik als het besturingssysteem is opgestart en actief is.
Hoewel gerelateerd aan beschikbaarheid, is het concept van betrouwbaarheid betekent iets anders. Betrouwbaarheid verwijst naar de algemene waarschijnlijkheid van een storing in een lopend systeem. Een perfect betrouwbaar systeem zal ook 100% beschikbaar zijn, maar wanneer storingen optreden, kan de beschikbaarheid op verschillende manieren worden beïnvloed, afhankelijk van de aard van het probleem.
Onderhoudsgemak beïnvloedt ook de beschikbaarheid. In een bruikbaar systeem kunnen storingen sneller worden gedetecteerd en gerepareerd dan in een onbruikbaar systeem, wat betekent dat er gemiddeld minder downtime per incident is.
Beschikbaarheidsniveaus
De standaardmanier om niveaus of klassen van beschikbaarheid in een computernetwerksysteem te definiëren is een "schaal van negens." 99% uptime vertaalt zich bijvoorbeeld in twee beschikbare niveaus, 99,9% uptime tot drie negens, enzovoort. De tabel op deze pagina illustreert de betekenis van deze schaal. Het geeft elk niveau weer in termen van de maximale hoeveelheid downtime per (nonleap) jaar die getolereerd kan worden om aan de uptime-vereiste te voldoen. Het bevat ook een paar voorbeelden van het type systemen dat wordt gebouwd dat vaak aan deze vereisten voldoet.
Wanneer we het hebben over beschikbaarheidsniveaus, merk dan op dat het totale tijdsbestek (weken, maanden, jaren, enz.) Moet worden gespecificeerd om de sterkste betekenis te geven. Een product dat over een periode van een of meer jaar een uptime van 99,9% bereikt, heeft zich in veel grotere mate bewezen dan een product waarvan de beschikbaarheid slechts enkele weken is gemeten.
Netwerkbeschikbaarheid: een voorbeeld
Beschikbaarheid is altijd een belangrijk kenmerk van systemen geweest, maar wordt een nog kritischer en complexer probleem op netwerken. Door hun aard worden netwerkdiensten gewoonlijk verdeeld over meerdere computers en kunnen ze ook afhankelijk zijn van verschillende andere hulpapparaten.
Neem het Domain Name System (DNS), bijvoorbeeld gebruikt op internet en vele particuliere intranetnetwerken om een lijst met computernamen bij te houden op basis van hun netwerkadressen. DNS bewaart de index van namen en adressen op een server die de primaire DNS-server wordt genoemd. Wanneer slechts één DNS-server is geconfigureerd, neemt een servercrash alle DNS-mogelijkheden op dat netwerk weg. DNS biedt echter ondersteuning voor gedistribueerde servers. Naast de primaire server kan een beheerder ook secundaire en tertiaire DNS-servers op het netwerk installeren. Het is nu veel minder waarschijnlijk dat een fout in een van de drie systemen een volledig verlies van DNS-service veroorzaakt.
Server crasht opzij, andere soorten netwerkuitval beïnvloeden ook de beschikbaarheid van DNS. Linkstoringen kunnen bijvoorbeeld DNS effectief uitschakelen door het voor klanten onmogelijk te maken om met een DNS-server te communiceren. In deze scenario's is het niet ongebruikelijk dat sommige mensen (afhankelijk van hun fysieke locatie op het netwerk) de DNS-toegang kwijtraken, maar andere blijven onaangetast. Het configureren van meerdere DNS-servers helpt ook om om te gaan met deze indirecte fouten die van invloed kunnen zijn op de beschikbaarheid.
Perceived Availability en High Availability
Uitvallen zijn niet allemaal gelijk gemaakt: de timing van fouten speelt ook een grote rol in de waargenomen beschikbaarheid van een netwerk. Een bedrijfssysteem dat vaak te maken heeft met weekenduitval kan bijvoorbeeld relatief lage beschikbaarheidsgetallen laten zien, maar deze downtime wordt misschien niet eens opgemerkt door het reguliere personeel. De netwerkindustrie gebruikt de term hoge beschikbaarheidom te verwijzen naar systemen en technologieën die speciaal zijn ontworpen voor betrouwbaarheid, beschikbaarheid en bruikbaarheid. Dergelijke systemen bevatten meestal redundante hardware ( bijv. , schijven en voedingen) en intelligente software ( bijv. , taakverdeling en failover-functionaliteit). De moeilijkheid om een hoge beschikbaarheid te bereiken, neemt drastisch toe op het niveau van vier en vijf negens, zodat leveranciers een kostenpremie kunnen vragen voor deze functies.
