In de typografie is de oude stijl een serif-lettertype dat in de 15e eeuw is ontwikkeld door typografen uit de Renaissance. Het verving de Blackletter-stijl van het type dat in populair gebruik was in handgeschreven geschriften van de dag. Veel van de lettervormen waren in eerste instantie gebaseerd op door pen getrokken streken.
Kenmerken van oude stijllettertypen
Old Style-lettertypen zijn gebaseerd op oude Romeinse inscripties en worden typisch gekenmerkt door:
- Laag contrast tussen dikke en dunne slagen
- Wigvormige schreven
- Linkerleunende as of stress
- Kleine x-hoogtes
- Kleine stijgers hoger dan de hoogte van hoofdletters
- Cijfers hebben stijgers en afstammelingen en variëren in grootte
Typen oude stijllettertypen
Er zijn twee groepen lettertypen van de oude stijl:
- Venetiaanse (Renaissance): lettertypen in Venetiaanse oude stijl genoten een opleving in populariteit in de 20e eeuw. Venetiaanse lettertypen lezen goed in grote delen van het type, waardoor ze goede keuzes voor boeken zijn. Gekenmerkt door duidelijke diagonale spanning en een schuine balk op de kleine "e", zetten sommige classificatiesystemen het Venetiaans in zijn eigen klasse behalve de oude stijl. Bembo, Centaur, Jensen en Berkeley Oldstyle zijn voorbeelden van lettertypen uit de Venetiaanse oude stijl.
- Garalde (Barok): met een horizontale balk op de kleine "e", meer wigvormige schreven, iets minder diagonale spanning dan de Venetiaanse oude stijl, en een beetje meer contrast tussen dikke en dunne slagen, is deze stijl verder verdeeld naar land van oorsprong-Italiaans, Frans, Nederlands en Engels. Garamond, Goudy Oldstyle, Century Oldstyle, Palatino en Sabon zijn voorbeelden van serif-lettertypen uit de oude stijl. De term "garalde" is een mashup van de namen van twee prominente typografen uit de periode: Claude Garamond en Aldus Manutius.
