Wanneer je de overstap maakt van een camera op beginnersniveau naar een geavanceerder model, zoals een DSLR, krijg je meer controle over de uiteindelijke afbeelding. U kunt het diafragma of de sluitertijd van de camera wijzigen om de belichting in de scène te wijzigen. Het begrijpen van autofocuspunten is een ander belangrijk onderdeel van het worden van een geavanceerde fotograaf, omdat je het uiterlijk van een afbeelding in grote mate kunt veranderen door het autofocuspunt te veranderen.
Moderne DSLR-camera's worden geleverd met een aantal focuspunten, die meestal te zien zijn via de zoeker of op het LCD-scherm. Bij oudere DSLR-camera's waren deze punten meestal alleen zichtbaar via de zoeker, maar omdat de Live View-modus populairder is geworden bij nieuwere DSLR-camera's, hebben de fabrikanten fotografen de mogelijkheid gegeven deze focuspunten op het LCD-scherm of in de zoeker te bekijken .
Ongeacht waar u ze bekijkt, staan deze bekend als de autofocuspunten of AF-punten. DSLR's hebben een aantal van deze autofocuspunten, variërend van vijf tot 77 of meer AF-punten. Als je een beter begrip wilt krijgen van AF-punten en hoe ze werken, lees dan verder!
Wat zijn autofocuspunten?
Autofocuspunten zijn wat de camera gebruikt om op een onderwerp scherp te stellen. U zult ze waarschijnlijk het eerst opmerken als u de ontspanknop half indrukt. Veel camera's geven een "piep" en sommige AF-punten lichten op (vaak in een rode of groene kleur) in de zoeker of op het display. Wanneer uw DSLR op automatische AF-selectie staat, weet u waar de camera scherpstelt op welke AF-punten oplichten.
Het gebruik van automatische AF-selectie werkt prima bij veel verschillende soorten foto's. Als u bijvoorbeeld een grote scherptediepte gebruikt en niets fotografeert dat beweegt, zou het goed moeten werken als de camera automatisch de AF-punten selecteert.
Maar bij bepaalde soorten onderwerpen kan de camera verward raken over waar het de bedoeling is om scherp te stellen. Als u bijvoorbeeld een vlinder op een blad probeert te fotograferen met een achtergrond die contrastrijk is, kan de camera scherpstellen op de meer uitgesproken contrasten aan de achterkant. Dit kan ertoe leiden dat het primaire onderwerp wazig blijft, terwijl de achtergrond scherp is. Dus om veilig te zijn, is het soms beter om de handmatige AF-selectie te gebruiken.
Wat is handmatige AF-selectie?
Handmatige AF-selectie betekent vaak dat u slechts één AF-punt kunt selecteren, wat u een nauwkeurig gebied geeft waarop u wilt scherpstellen. U moet in de cameramenu's het exacte type AF-puntensysteem kunnen selecteren dat u wilt gebruiken. En als uw DSLR-camera toevallig over een aanraakscherm beschikt, kunt u mogelijk het AF-punt selecteren dat u wilt gebruiken door eenvoudigweg het gedeelte van het scherm aan te raken dat dat deel van de scène bevat waarop u gefocust wilt zijn. zeer eenvoudig in gebruik.
En sommige moderne camera's, zoals de Canon EOS 7D, hebben uiterst slimme AF-systemen, waarmee u niet alleen afzonderlijke punten kunt kiezen, maar ook een groep of gedeelte van de foto kunt kiezen waarop u wilt scherpstellen. AF-systemen worden steeds geavanceerder, waardoor de mogelijkheden voor de fotograaf om zijn of haar focus verkeerd te krijgen, kleiner worden.
Een groot aantal AF-punten gebruiken
Het hebben van veel AF-punten is vooral handig als je veel actiefoto's wilt maken, of als je huisdieren en kinderen fotografeert, die beide maar zelden stilzitten! Met een hoger aantal AF-punten kunt u de kans verminderen dat het onderwerp weg is van een focuspunt. Als je echter voornamelijk portretten of landschappen fotografeert, zul je waarschijnlijk blij zijn met een minimum aan AF-punten, omdat je gemakkelijk je onderwerpen of positie kunt aanpassen.
