Ben je ooit in een vergadering geweest en had je het gevoel dat je niet volgde? Of heb je met collega's gesproken die drie stappen voor je leken te zijn? Of misschien voelde je als de buitenstaander, alsof het gewoon een kwestie van tijd is voordat iemand erachter komt dat je helemaal incompetent bent?
Dat is bedriegersyndroom, vrienden. Het is die buikpijn die je onthult als een fraudeur die geen idee heeft wat ze doen. Het is alledaags, zelfs onder toppresteerders en mensen met perfectionistische neigingen, het is noch activerend, noch leuk - maar je kunt er vanaf komen.
Je moet er zelfs vanaf komen als je vooruit wilt komen. Dit is hoe je het kunt doen:
1. Stop met het maken van onterechte vergelijkingen
Dus je voelt je soms een bedrieger? Een bedrieger in vergelijking met wie precies?
Misschien heb je onmogelijk hoge normen en heb je het gevoel dat je ze niet haalt. Misschien gaan een of twee van je collega's vooruit in hun carrière en voel je je achtergelaten. Misschien loop je een interview uit en begin je te denken dat je het verpest hebt (hoewel je goede antwoorden had).
Het gevoel niet goed genoeg te zijn, krijgt leven door vergelijking. En elke vergelijking tussen je ergste angsten voor jezelf (bijvoorbeeld, iedereen is zoveel getalenteerder dan ik) en je verwachtingen met perfectie (bijvoorbeeld, als ik minder dan perfect ben, zal ik gefaald hebben) zal niet gewoon opengaan de deur naar het imposter-syndroom: het zal het hele huis neerhalen en uitnodigen om het land op te kopen en een kathedraal voor zichzelf te bouwen.
Je zult een heel eind komen aan het uitroeien als je stopt met het vergelijken van jezelf en je carrière met waar je denkt dat het zou moeten zijn of waar je denkt dat anderen denken dat het zou moeten zijn.
2. Geef jezelf het verschuldigde krediet
Als je eigen strengste criticus, ben ik bereid te wedden dat je het moeilijk vindt jezelf de eer te geven voor hoe ver je bent gekomen.
Je haalt een grote overwinning naar geluk in plaats van naar goed werk. Je vindt het gemakkelijker om een collega te prijzen dan jezelf een schouderklopje te geven. En je racet altijd naar de volgende taak of project in plaats van te pauzeren en te vieren wat je net hebt bereikt.
Je hebt geweldig werk gedaan, je hebt een aantal geweldige verbindingen gemaakt, allemaal tijdens het groeien en leren. Het is OK om je aandeel in wat je hebt bereikt te erkennen in plaats van het neer te leggen op blind geluk, dus geef jezelf de eer voor hoe je je sterke punten hebt toegepast of hoe je je ervaring hebt gebruikt om een geweldig resultaat te krijgen.
Probeer uw prestaties niet uit het oog te verliezen in uw momenten van twijfel en zelfreflectie. (Als dat eenvoudiger gezegd dan gedaan is, zijn deze negen ideeën ook nuttige strategieën.)
3. Neem die twijfels weg
Het is gemakkelijk om je als een bedrieger te voelen wanneer er iets op het werk is dat je niet kunt beantwoorden. Van een onmogelijke deadline tot een beslissing die je niet weet, tot een project dat ver buiten je comfortzone lijkt, het is niet verwonderlijk dat de twijfels naar binnen kruipen. En als ze dat doen, begin je je een fraude.
Maar je bent niet perfect. Wie is?
Je hebt niet in elke branche gewerkt, betrokken geweest bij elk soort project of elke bestaande vaardigheden beheerst. Dus gek worden als je niet alle antwoorden hebt, is gewoon belachelijk. Improvisatie maakt deel uit van het werken, en de mogelijkheid om je best uit te dagen en goed te maken terwijl je verder gaat, is vaak wanneer het beste werk wordt gedaan.
Hoewel het toepassen van je ervaring een goede en gepaste manier is om te doen, vertrouw me als ik zeg dat iedereen het goedmaakt als ze ergens in hun carrière aan de slag gaan.
Op de werkplekken van vandaag, waar allerlei verschillende mensen met verschillende ervaringen, perspectieven en verwachtingen worden gevraagd om samen te werken, is de bottom line met imposter syndroom dit: iedereen zit in dezelfde boot. Niemand is een bedrieger.
Geconfronteerd met dat simpele feit, is het enige dat overblijft om je werk te doen en toe te passen wie je al bent.
Dat is altijd genoeg.
