Rapidshare was een bestandsdelingsservice die in 2002 werd opgericht en in 2015 werd opgeheven. Tijdens zijn hoogtijdagen - het was ooit een van de 20 meest bezochte sites online - konden gebruikers gratis bestanden uploaden (of extra ruimte krijgen door zich te abonneren) en links aanbieden naar iedereen om te downloaden. Deze functie vestigde de aandacht van de media-industrie en regelgevers, die Rapidshare bekeken en sites zoals het, die ongebreidelde piraterij van auteursrechtelijk beschermde media mogelijk maken.
Rapidshare was strikt een file-hosting site. Met andere woorden, je kon Rapidshare niet gebruiken om iets te vinden dat andere mensen hadden geüpload. Dit is hoe Rapidshare werkte:
- Bezoek Rapidshare.
- Klik op de knop 'Bladeren' om een bestand op uw computer te vinden dat u wilt uploaden.
- Klik op de knop "Uploaden".
- Uw bestand is geüpload.
Nadat uw bestand is geüpload, ontvangt u een unieke downloadkoppeling en een unieke verwijderkoppeling. De downloadlink kan 10 keer worden gebruikt; daarna zou je een Collector's Account moeten aanmaken (gratis, je kunt punten verdienen voor geselecteerde rewards) of een Premium Account (niet gratis). Je zou ook een optie krijgen om iemand je link voor het downloaden van bestanden rechtstreeks van deze pagina te e-mailen.
Alternatieve oplossingen
Het content-locker-model voor het delen van bestanden, waarin de service geen inzicht heeft in de inhoud van gedeelde bestanden, is de afgelopen jaren door industriegroepen en wetshandhavingsfunctionarissen in landen als Duitsland, Australië en de Verenigde Staten aangevallen.
Als u legitieme, niet-gepirateerde bestanden van welke aard dan ook wilt delen, overweeg dan het gebruik van de gedeelde functies van algemene cloud-opslagproviders zoals Microsoft OneDrive, Google Drive, Dropbox, Box of OwnCloud.
