High-definition (HD) is een videokwaliteit die hoger is dan de videokwaliteit van standaardkwaliteit. HD wordt beschouwd als een scherm met meer dan 480 verticale lijnen, hoewel wat wordt beschouwd als Full HD 1080 verticale lijnen is.
In termen van een pc-monitor wordt high definition enigszins door elkaar gebruikt met een hoge resolutie. Displays met een hoge resolutie hebben een hogere dichtheid van pixels per inch dan standaard tv-schermen in het algemeen. Dit maakt het beeld op het scherm scherper en duidelijker omdat de pixels minder goed zichtbaar zijn voor het menselijk oog. Een high-definition pc-monitor levert dan een opmerkelijk duidelijker beeld dan mogelijk is met schermen met een lagere resolutie en een lagere resolutie.
Het hebben van een HD-monitor maakt een aanzienlijk verschil in beeldkwaliteit als het gaat om het spelen van videogames op uw computer, het bekijken van films en het bekijken van online HD-video. HD betekent dat je op breedbeeld kijkt; voor films is het over het algemeen zoals het oorspronkelijk was bedoeld: het ongecraquide beeld op volledige schermbreedte dat te zien is in het theater. Sinds HDTV zich heeft ingespannen, hebben videogamestudio's en online-entertainmentbedrijven zich meer en meer gericht op HD-programmering voor een scherm met een hoge resolutie.
Hoge kwaliteit
Inmiddels heeft iedereen gehoord van high-definition televisie (HDTV). Het is een verkoopargument voor flat-panel plasma- en LCD-schermen waardoor sport, films en zelfs het weerkanaal er fantastisch uitzien als ze in HD worden uitgezonden.
HD en Upscaling
Hoewel een tv of monitor HD kan bevatten, moet de weergegeven inhoud HD-kwaliteit zijn. Als dit niet het geval is, kan de inhoud worden opgeschaald zodat deze op het scherm past, maar niet de echte HD.
De meeste mensen hebben op zijn minst een vaag idee van wat high definition voor televisie oplevert: een mooie, scherpe foto met levendiger kleuren dan schermen met een lagere definitie.
Monitor resolutie en evoluerende videostandaarden
Normen zijn duidelijker geworden over wat HD betekent in vergelijking met wat het in het verleden betekende. Hieronder volgen de standaarddefinities voor resoluties van HD-monitoren en wordt het aantal pixels in het display horizontaal verticaal weergegeven:
- 1280 x 720 (oftewel 720p)
- 1920 x 1080 (ook bekend als 1080i)
- 1920 x 1080 progressief (aka 1080p)
- 2560 x 1440 is een resolutie die vaak wordt aangetroffen in monitors voor gaming.
De volgende stap van HD is Ultra High Definition of UHD. Dit wordt ook wel 4K-kwaliteit genoemd in zowel tv's als monitors. Technisch gezien is er een verschil tussen 4K en UHD, maar als het gaat om wat u op de markt ziet, zijn beide uitwisselbaar en verwijzen ze naar hetzelfde type product. Deze monitorresolutie is ongeveer 3840 x 2160 en wordt soms 4K UHD-monitors genoemd.
Een kleine stap omhoog van 4K UHD wordt 5K genoemd. Monitoren in deze categorie hebben een resolutie rond 5120 × 2880. Schermen van 5K worden meestal alleen gebruikt als computermonitoren.
Het niveau na 4K UHD staat bekend als 8K UHD. Nogmaals, de technische normen en de namen kunnen verschillen, en naarmate deze videodefinitie vaker voorkomt, kunnen er andere marketingnamen aan worden toegewezen. De resolutie voor een 8K UHD-monitor is 7680 x 4320.
Beschikbaarheid van 4K-inhoud
4K is overal mogelijk op tv's en monitoren, maar echte 4K-inhoud die gebruikmaakt van deze resolutie blijft achter bij beschikbaarheid. Meer 4K-films en andere content worden de hele tijd beschikbaar, maar het is nog steeds niet gebruikelijk.
Progressief vs. geïnterlinieerd scannen
De "i" en "p" duiden respectievelijk geïnterlinieerd en progressief scannen aan. Geïnterlinieerd scannen is de oudere technologie van de twee. Een pc-monitor die geïnterlinieerd scannen gebruikt, vernieuwt de helft van de horizontale pixelrijen in één cyclus en neemt een andere cyclus om de andere helft te vernieuwen, terwijl rijen worden afgewisseld. Het resultaat is dat er twee scans nodig zijn om elke regel weer te geven, wat resulteert in een langzamer, vager beeld met flikkering. Progressieve scanning daarentegen scant één volledige rij per keer, in volgorde van boven naar beneden. De resulterende weergave is vloeiender en gedetailleerder - vooral voor tekst, een gemeenschappelijk element op schermen die met pc's worden gebruikt.
