Politiek. Het was al een taboe-onderwerp in kantoren vóór november 2016, maar met toenemende spanningen in heel Amerika is het een nog riskanter onderwerp geworden om te bespreken.
Dat gezegd hebbende, de huidige politieke omgeving is zodanig dat het moeilijk voor te stellen is om er helemaal niet over te praten zonder een deel van onszelf te begraven. Een snelle middagreis naar sociale media kan ertoe leiden dat je iets hardop wilt zeggen of zelfs nodig hebt tegen de persoon die naast je zit.
Maar zelfs als u in een kantoor werkt dat u aanmoedigt om 'uzelf' te zijn op het werk en u niet het risico loopt uw baan te verliezen door te spreken, moet u niet alleen aannemen dat het een goed idee is om uw gedachten te delen.
Dat wil niet zeggen dat je stil moet blijven, maar stel jezelf eerst deze kritische vraag:
Wanneer mensen hun politieke opvattingen op kantoor delen, komt dit vaak omdat ze het gevoel hebben dat dit veilig is. In de meeste gevallen betekent dit dat liberalen zich op hun gemak voelen om in blauwe staten of steden te spreken, en conservatieven die in staten of districten spreken die duidelijk rood zijn. Als iedereen het met je eens is, bestaat er geen risico om controversieel of aanstootgevend te zijn, toch?
Fout.
Tenzij je werkt voor een superklein bedrijf waar ieders overtuigingen openlijk zijn (wat onwaarschijnlijk is), is de kans groot dat een aantal collega's het met je oneens zijn over ten minste enkele (zo niet alle) kwesties. Die kerel in de boekhouding die deelde dat hij pro-LGBTQ-rechten is, kan ook pro-life of fiscaal conservatief zijn. De vrouw in het verkoopteam in de pauzekamer kan zich vervreemd en onwelkom voelen in een kantoor met vocale Trump-aanhangers, en daarom haar feministische overtuigingen verbergen.
Dit betekent niet dat je moet gaan rondvragen bij je collega's over waar ze in geloven (doe dat alsjeblieft niet). Wat het wel betekent, is dat je goed moet nadenken wanneer je je overtuigingen tot uitdrukking brengt en zoveel empathie en mededogen meebrengt als je kunt.
Omdat zelfs als je het niet eens bent met de stemkeuzes van Sheryl - en misschien zelfs beledigd bent door de waarden die je in haar stem weerspiegelt - ze nog steeds je collega is. En zoveel als u (hopelijk) deze baan hebt aangenomen vanwege de cultuur en missie van het bedrijf, werk is niet een plek die garandeert dat ieders waardesysteem perfect aansluit bij het uwe.
Op kantoor zijn jij en je collega's een team dat je vaardigheden en passie elke dag op tafel legt om die missie te realiseren. Als u zich dat herinnert, is het niet moeilijk om ook te onthouden dat u het aan uw collega's verschuldigd bent om attent en respectvol te zijn.
Ben je er vrij zeker van dat je niet onattent en respectloos bent? Hier zijn enkele echte voorbeelden, ik heb gehoord van goedbedoelende mensen:
- Een medewerker die informatie over een politiek evenement deelt met het volledige team, ervan uitgaande dat iedereen geïnteresseerd en opgewonden zou zijn.
- Een andere medewerker die een persoon besliste, deelt haar overtuigingen niet omdat ze geen belangstelling hebben getoond om de genoemde gebeurtenis bij te wonen.
- Twee collega's lachen om aanhangers van een specifieke presidentskandidaat rond de koffiemachine op kantoor, niet wetende dat anderen hen konden horen.
- Een persoon die conclusies trekt over de beleidsovertuigingen van een medewerker op basis van de kandidaat waarop hij heeft gestemd
Als u in de meerderheid in uw kantoor bent, vraagt u zich misschien af: "Dus wat, ik heb duidelijk gelijk en ze hebben duidelijk ongelijk." Maar dat is een behoorlijk slechte verdediging. Omdat je op een dag in de minderheid bent over een kwestie en deze "onschuldige" grappen door het koffiezetapparaat je het gevoel geven dat je buitengesloten bent en mogelijk onveilig.
Dus de volgende keer dat je erover denkt om dat politieke artikel dat je op Facebook op je werk zag, ter sprake te brengen, haal je adem en vraag jezelf af of je ervan uitgaat dat iedereen om je heen je mening deelt. Tenzij u 100% kunt zeggen, zonder twijfel, zij doen het niet ter sprake brengen.
Door deze eenvoudige vraag te onderbreken en jezelf te stellen, zul je jouw steentje bijdragen om ervoor te zorgen dat je kantoor een inclusieve en gastvrije omgeving is. En in een cultuur die net zo verdeeld is als de onze nu, zou dat het juiste doen - ongeacht waar u staat.
