Het is iets waarvan ik dacht in de eerste paar weken van bijna elke baan die ik ooit heb gehad. Na de doodsangst van het zoeken naar werk, bevond ik me in wat op dat moment nog erger voelde: ik ontdekte dat ik volledig ondergekwalificeerd was voor het werk.
Mijn verantwoordelijkheden waren ontmoedigend en ik voelde me ongemakkelijk in mijn rol. Over het algemeen had ik geen idee wat ik aan het doen was. Ach, ik wist niet eens wat ik moest doen. En als ik dat deed, door wonder van wonderen, dat uit te zoeken, moest ik om hulp vragen bij bijna elke taak die me was toegewezen.
Er was één ding dat ik zeker wist: Ergens tijdens het wervingsproces had iemand een fout gemaakt en ik was zeker niet de juiste persoon voor deze baan.
Klinkt bekend? De eerste paar dagen van een nieuwe baan kun je je volledig overweldigd en zelfs ondergekwalificeerd voelen. Maar hoewel het gemakkelijk is om in dat soort gedachten te vallen, brengt het je nergens naartoe. Herformuleer in plaats daarvan uw denken om deze belangrijke dingen te onthouden.
1. U bent om een reden aangenomen
Hier is de simpele waarheid: Tenzij je een zeer bekwame goede acteur bent of je schaamteloos tegen je cv hebt gelogen, zag de wervingsmanager iets in jou waardoor hij of zij dacht dat je dat werk kon doen en je uiteindelijk wilde inhuren.
Vooral tegenwoordig, wanneer wervingsprocessen lang zijn en vaak telefonische screenings, persoonlijkheidstests of geschiktheidstests en meerdere interviews met belanghebbenden uit het hele bedrijf omvatten, sluip je waarschijnlijk niet alleen onder de radar. Het bedrijf had voldoende mogelijkheden om u te evalueren en ervoor te zorgen dat u de persoon was waarnaar het op zoek was - en raad eens? Je hebt het gesneden.
Betekent dit dat je alles perfect kunt doen zodra je op kantoor aankomt? Nee. Maar het betekent wel dat degene die je heeft aangenomen denkt dat je het kunt - zelfs als het je enige tijd kost om je aan te passen.
En hier is nog een realiteit: misschien heb je echt niet de vaardigheden die nodig zijn om het werk perfect te doen. Toch kan de wervingsmanager u hebben ingehuurd omdat hij of zij het potentieel in u zag, gecombineerd met een bereidheid om te leren. En als het bedrijf dat u heeft aangenomen (dat veel, veel mensen heeft aangenomen en waarschijnlijk weet waar het naar op zoek is) denkt dat u het kunt doen, is er geen reden om aan uzelf te twijfelen.
2. Aan jezelf twijfelen is wat je echt zal saboteren
Wanneer je begint te verzanden in gedachten dat je te weinig gekwalificeerd bent, kan dit gemakkelijk leiden tot allerlei irrationele gedachten: moet ik gewoon stoppen? Moet ik het iemand vertellen? Ze zullen het uiteindelijk ontdekken.
Maar door deze gedachten je te laten consumeren, mis je waarschijnlijk het enige dat je zou moeten doen: de uitdaging aangaan om je zwakke punten te overwinnen en naar succes toe te werken.
Voortdurend aan jezelf twijfelen zal je zelfvertrouwen alleen maar blijven afbreken. Elke nieuwe opdracht zal een andere onmogelijke taak zijn; elke ontmoeting met je baas zal mogelijk degene zijn waar hij of zij ontdekt dat je een fraudeur bent. Je probeert op eieren te lopen (of gewoon helemaal op te geven), je tijd afwachtend totdat iemand je ontslaat voor je zelf-waargenomen incompetentie.
Haal uit je hoofd dat je niet gekwalificeerd bent voor je werk en begin je te concentreren op wat je kunt doen om succesvol te worden.
3. Om echt succesvol te zijn, moet u zich gekwalificeerd voelen
Het mooie van deze situatie is dat het gevoel ongemakkelijk te zijn er een is dat je ertoe kan aanzetten meer te doen dan je voor mogelijk had gehouden.
Denk maar aan: als je in een baan zou komen weten hoe je alles perfect moet doen, zou je gewoon binnenkomen, je werk doen en vertrekken - elke dag. Er is niets dat je ertoe aanzet nieuwe vaardigheden te leren, nieuwe competenties te ontwikkelen of nieuwe niveaus te bereiken. Je zou goed zijn in je werk. Maar je zou je vervelen.
Je ondergekwalificeerd voelen betekent dat je ruimte hebt om te groeien - en geeft je de duw die je nodig hebt om dat te laten gebeuren. Je ondergekwalificeerd voelen zou in je gedachten moeten neerkomen op: ik moet uitzoeken hoe ik dit moet doen, wat er ook voor nodig is.
Betekent het dat u uit uw comfortzone stapt om te leren hoe u vergaderingen kunt leiden? Hoe samenwerken met een virtueel team? Hoe organiseer je je tijd zodat je meerdere projecten tegelijk kunt beheren? Voor mij was het leren om een manager te zijn - inclusief het confronteren, disciplineren en coachen van medewerkers - zonder absoluut eerdere ervaring.
In plaats van vast te zitten aan twijfel, laat dit gevoel je uit je comfortzone dwingen en je aansporen om zoveel mogelijk te leren. Zoek een mentor, volg online cursussen, onderzoek en neem risico's. Doe wat nodig is om de uitdaging aan te gaan.
De spanning van prestatie is veel bevredigender en opwindender als je wordt uitgedaagd om ervoor te werken, in plaats van dat je weet hoe je alles vanaf het begin perfect kunt doen.
Misschien moet je eigenlijk nooit een baan aannemen waarvoor je je gekwalificeerd voelt.
